In “De Ordine” we are presented with a bull fighting spectacle held in the marble and stucco hall of a grand hotel, with the lobby area just about visible in the background.
In the ancient religions of the Mediterranean region, the bull was regarded as the incarnation of the invisible force that fertilises nature. This sacred animal was identified as a sacrifice to the gods. As it symbolises brute force, it is also associated with symbolic characters of combat, both in Christian and pagan symbolism. Evocative of the temptation of Saint Augustine, the combat in the arena invokes both fascination and repulsion in the souls of the spectators, which is precisely what makes this fighting scene so strange, because there are no spectators present. The artist replaces the arena with the refined decorations of the hotel, which almost looks like a palace, despite the disparate architecture and furniture. The evanescent halo enveloping this space provides it with a timeless feel. This is the eternal truth of the contribution of evil to the human soul and the order of the world, a concept also touched upon by the barely visible tattoo on the rump of the left bull – a discrete tribute to Cavalier Bernin and his pastel drawing “Le temps dévoile la vérité” (Time Uncovers the Truth).

—

Bij “De Ordine” zijn we getuige van het spektakel van een stierengevecht dat plaatsvindt in de marmeren en stucco hal van een groot hotel, waar men op de achtergrond nog net de lobby kan ontwaren.
In de oudste religies van het Middellandse Zeegebied werd de stier beschouwd als de incarnatie van de onzichtbare kracht die de natuur bevrucht. Dit heilige dier werd ook aangewezen als offerdier voor de goden. Als symbool van de brute kracht wordt hij daarnaast in zowel de christelijke als de heidense symboliek met strijders geassocieerd. Net als de verleiding van het kwaad voor Sint Augustinus wekt het gevecht in de arena zowel fascinatie als afgrijzen op bij de toeschouwers. Een bizar kenmerk van deze gevechtsscène, aangezien er geen fysieke toeschouwers aanwezig zijn. De arena werd vervangen door het verfijnde decor van dit hotel, dat heel wat weg heeft van een paleis met een volledig uiteenlopende architectuur en meubelen die helemaal niet bij elkaar passen. De langzaam vervagende lichtkrans die de ruimte omgeeft, geeft haar een tijdloos uitzicht. Dit wijst dan weer op de eeuwige waarheid dat ook het kwaad bijdraagt tot de menselijke ziel en de orde van de wereld, een idee waarnaar eveneens wordt verwezen met de nauwelijks zichtbare tatoeage op het achterste van de linker stier: een discrete hommage aan Cavalier Bernin en zijn pasteltekening “Le temps dévoile la vérité” (De tijd onthult de waarheid).